Fara í efni

Lífeyrissjóður starfsmanna Vestmannaeyjakaupstaðar

Lífeyrissjóður starfsmanna Vestmannaeyjakaupstaðar

Lífeyrissjóður starfsmanna Vestmannaeyjakaupstaðar var stofnaður með samþykkt bæjarstjórnar Vestmannaeyja og reglugerð staðfestri af fjármálaráðuneytinu 13. febrúar 1958 og hét þá Eftirlaunasjóður Vestmannaeyjakaupstaðar. Sjóðurinn er lokaður og ekki hefur verið tekið við nýjum sjóðfélögum frá ársbyrjun 1995. Vestmannaeyjabær ábyrgist skuldbindingar sjóðsins. Núverandi sjóðfélagar eru starfsmenn Vestmannaeyjakaupstaðar eða stofnana hans, nema lög eða kjarasamningar kveði svo á að viðkomandi starfsmaður eigi aðild að öðrum lífeyrissjóði.

Sumarið 2013 gekk sjóðurinn inn í B-deild Brúar lífeyrissjóðs, ásamt fjórum öðrum sveitarfélagssjóðum og er nú vísað til réttindasafns sjóðsins í daglegu tali.

Tilgangurinn með sameiningunni var að einfalda utanumhald og lækka rekstrarkostnað. 

Með sameiningunni var áhersla lögð á að réttindi sjóðfélaga héldust óbreytt sem og réttindaávinnsla til framtíðar.

Bakábyrgð sveitarfélagsins hélst óbreytt og hún sérgreind fyrir sjóðinn. 

Samþykktir Brúar lífeyrissjóðs 

Réttindaákvæði úr samþykktum Lífeyrissjóðs starfsmanna Vestmannaeyjabæjar

1.gr. Iðgjöld sjóðsins.

1.1

Óheimilt er að taka við nýjum sjóðfélögum frá 1. júlí 1998 sbr. lög nr. 129 frá 1997.

1.2

Rétt til greiðslu iðgjalda til sjóðsins eftir 1. júlí 1998 hafa núverandi sjóðfélagar sem eru starfsmenn Vestmannaeyjabæjar eða stofnana hans, nema af lögum eða kjarasamningum leiði að viðkomandi starfsmaður eigi aðild að öðrum lífeyrissjóði. Frá og með 1. janúar 1995 voru og verða ekki teknir nýir félagar í sjóðinn skv. þessum lið.

1.3

Verði starfsemi sem verið hefur á hendi Vestmannaeyjabæjar falin öðrum aðila og missi sjóðfélagar sem aðild hafa átt að sjóðnum rétt til greiðslu iðgjalda til sjóðsins eftir grein 1.2 skal sjóðsstjórn heimilt að semja við viðkomandi launagreiðanda um áframhaldandi aðild að sjóðnum fyrir þessa sjóðfélaga. Það er skilyrði fyrir aðild starfsmanna stofnunar eða fyrirtækis að sjóðnum samkvæmt þessari grein að aðildin hafi hlotið samþykkt bæjarstjórnar Vestmannaeyjabæjar, og um hana hafi verið gerður samningur við sjóðstjórn. Í slíkum samningi skal m.a. kveðið á um hvernig háttað skuli uppgjöri greiðsluskuldbindingar samkvæmt 49. gr., bæði vegna þegar áfallinna lífeyrisréttinda starfsmanna vegna viðkomandi starfsemi svo og þeirra réttinda sem starfsmenn sem fá áframhaldandi aðild að sjóðnum eiga eftir að ávinna sér. Einnig skal kveðið á í samningnum hvernig skuli brugðist við ef hlutaðeigandi stofnun eða fyrirtæki hættir aðild sinni vegna breytinga á rekstrarformi, loka starfsemi eða af öðrum orsökum, þannig að breytingin hafi ekki för með sér aukna ábyrgðarskuldbindingu Vestmannaeyjabæjar samkvæmt 47. gr.

1.4

Iðgjald er 12% af föstum launum fyrir dagvinnu, persónuuppbót og orlofsuppbót.

1.5

Sjóðsfélagar greiða 4% af föstum launum sínum fyrir dagvinnu, persónuuppbót og orlofsuppbót í iðgjald til sjóðsins. Launagreiðanda ber að halda iðgjöldum eftir af launum sjóðsfélaga. Gjalddagi iðgjalda til sjóðsins skal vera tíunda dag næsta mánaðar eftir iðgjaldagreiðslutímabil, eindagi greiðslunnar er 14 dag næsta mánaðar eftir iðgjaldagreiðslutímabil. Sjóðsfélagar bera eigi ábyrgð á skuldbindingum sjóðsins nema með iðgjöldum sínum.

1.6

Launagreiðendur greiða í iðgjöld til sjóðsins 8% af þeim föstum launum fyrir dagvinnu, persónuuppbót og orlofsuppbót er sjóðfélagi tekur hjá þeim. Skulu þau greidd til sjóðsins samtímis iðgjöldum sjóðfélaga.

1.7

Þegar sjóðfélagi hefur greitt iðgjöld til sjóðsins í 32 ár falla iðgjaldagreiðslur hans niður, svo og iðgjaldagreiðslur launagreiðanda hans vegna.

1.8

Launþegi, sem er yngri en 16 ára, greiðir ekki iðgjöld til sjóðsins, enda öðlast hann eigi réttindi sjóðfélaga fyrr en hann hefur náð þeim aldri.

1.9

Taki sjóðfélagi ekki laun samkvæmt samningum eða öðrum launaákvörðunum sem sveitarfélög gera á grundvelli laga um kjarasamninga opinberra starfsmanna skal stjórn sjóðsins ákveða þau viðmiðunarlaun sem iðgjöld eru greidd af, og skulu þau ákveðin með hliðsjón af launaákvörðunum sem gilda um starfsmenn sveitarfélaga og fyrirtækja.

2.gr. Vaktavinna.

2.1

Vaktavinnufólk, það er þeir sjóðfélagar sem hafa vinnutíma sem hreyfist með reglubundnum hætti, skal fá rétt til sérstaks viðbótarlífeyris (ellilífeyris, örorkulífeyris eða makalífeyris) úr lífeyrissjóðnum, enda sé þeim skylt að greiða iðgjald af vaktaálagsgreiðslum til sjóðsins.

2.2

Sama gildir um næturverði og það starfsfólk sem hefur vinnuskyldu eingöngu á næturnar, það er á tímabilinu frá kl. 22.00 - 09.00 og skal þá álagsgreiðslan verða grundvöllur iðgjalda og lífeyrisréttinda.

2.3

Sjóðfélagi greiði 4% af vaktaálaginu í iðgjöld og launagreiðandi 8%.

2.4

Stjórn lífeyrissjóðsins ákveður á hverjum tíma hver skuli vera viðmiðunarmánaðarlaun þau sem lífeyririnn ákvarðast af og iðgjaldið er metið eftir.

2.5

Breyti stjórn lífeyrissjóðsins viðmiðunarmánaðarlaununum skal hún jafnframt ákveða hvort og þá hvernig skuli umreikna áunninn lífeyrisrétt fyrri ára.

2.6

Iðgjaldagreiðslur sjóðfélaga af vaktaálagi skulu ár hvert metnar þannig til lífeyrisréttinda að reiknað sé hvað iðgjaldagreiðslur ársins samsvara margra mánaða iðgjaldagreiðslu af viðmiðunarlaununum.

Fyrir jafngildi hverra 12 mánaða iðgjaldagreiðslu ávinnst réttur til ellilífeyris sem nemur 2% af viðmiðunarlaununum.

3.gr. Ellilífeyrir.

3.1

Hver sjóðfélagi, sem greitt hefur iðgjöld til sjóðsins og er orðinn fullra 65 ára að aldri, á rétt á árlegum ellilífeyri úr sjóðnum.

3.2

Upphæð ellilífeyris er hundraðshluti af launum þeim, er á hverjum tíma fylgja starfi því sem sjóðfélagi gegndi síðast. Hundraðshluti þessi fer eftir iðgjaldagreiðslutíma og er 2% fyrir hvert ár, sem iðgjöld hafa verið greidd til sjóðsins. Fyrir hvert starfsár, eftir að iðgjaldagreiðslu lýkur og þar til sjóðfélaginn öðlast rétt til að láta af störfum og fá ellilífeyri samkvæmt 1. málsgrein, bætist við 1% af launum, en 2% fyrir hvert starfsár eftir að iðgjaldagreiðslu er lokið og hann hefur öðlast rétt til ellilífeyris. Hafi iðgjaldagreiðslur sjóðfélaga verið ákvarðaðar samkvæmt grein 1.9 skal lífeyrinn vera hundraðshluti af sömu viðmiðunarlaunum og stjórn sjóðsins ákvað að iðgjöld skyldu miðuð við.

3.3

Þegar sjóðfélagi hefur náð því að samanlagður lífaldur hans og réttindatími er orðinn 95 ár, hann er orðinn 60 ára og hann lætur af störfum, á hann rétt á ellilífeyri úr sjóðnum.

3.4

Lífeyrisréttur hans skal vera 2% af launum fyrir hvert iðgjaldagreiðsluár, en þó ekki meira en 64% að náðu 95 ára markinu. Iðgjaldagreiðsluskylda fellur niður þegar 95 ára markinu er náð. Lífeyrisréttur skal aukast um 2% fyrir hvert ár frá því að iðgjaldaskyldu lýkur og þar til taka lífeyris hefst. Notfæri sjóðfélagi sér eigi þessa heimild áður en hann nær 64 ára aldri skal um iðgjaldagreiðslur hans og lífeyri fara eftir hinni almennu reglu um lífeyri.

3.5

Hafi sjóðfélagi gegnt hærra launuðu starfi eða störfum í a.m.k. 10 ár fyrr á sjóðfélagatíma sínum skal miða lífeyri við hæst launaða starfið, enda hafi hann gegnt því a.m.k. í 10 ár. Ella skal miða við það hærra launaða starf sem hann að viðbættum enn hærra launuðum störfum hefur gegnt í a.m.k. 10 ár.

3.6

Nú hefur sjóðfélagi ekki verið í fullu starfi allan starfstíma sinn og skal þá miða lífeyri við meðalhundraðshluta af starfi, annars vegar þann tíma sem lífeyrir reiknast 2% á ári og hins vegar þann tíma sem hann reiknast 1% á ári. Láti sjóðfélagi, sem náð hefur 65 ára aldri, af starfi sínu að hluta er stjórn sjóðsins heimilt að úrskurða honum hlutfallslegan lífeyri. Lífeyrir vegna þess hluta starfsins, er hann heldur áfram, skal síðan úrskurðaður þegar hann lætur að fullu af starfi.

3.7

Heimilt er stjórn sjóðsins að greiða eftirlaunaþegum á aldrinum 65 til 67 ára uppbót á ellilífeyri allt að einstaklingslífeyri almannatrygginga. Það er skilyrði fyrir slíkri uppbót, að sjóðfélaginn sé ekki lengur fullfær um að gegna starfi sínu. Til sönnunar því ber viðkomanda að leggja fram umsögn yfirmanns síns um starfhæfnina og vottorð trúnaðarlæknis sjóðsins um heilsufar.

3.8

Eftir að taka lífeyris hefst skulu breytingar á lífeyrisgreiðslum sbr. gr. 3.2 ákveðnar í samræmi við meðalbreytingar dagvinnulauna hjá opinberum starfsmönnum samkvæmt launavísitölu Hagstofu Íslands. Vísitala skal notuð með tveggja mánaða hliðrun við útreikning.

3.9

Sjóðfélagar sem hefja töku lífeyris í beinu framhaldi af starfi og þeir sem fá lífeyrisgreiðslur úr sjóðnum við gildistöku samþykkta þessara geta þrátt fyrir ákvæði 3.8 valið hvort lífeyrisgreiðslur til þeirra breytist til samræmis við þær breytingar sem verða á launum er á hverjum tíma eru greidd fyrir það starf sem þeir gegndu síðast, eða eftir atvikum við breytingar fyrir hærra launað starf samkvæmt ákvæðum 3.5.

Ákvörðun samkvæmt þessari grein skal tekin eigi síðar en 3 mánuðum eftir að greiðsla lífeyris hefst.

3.10

Sé starf sem verið hefur til viðmiðunar fyrir breytingar á lífeyri samkvæmt 3.9 lagt niður skulu breytingar á lífeyri þeirra sem haft hafa viðmiðun við það, upp frá því fara eftir 3.8.

3.11

Hefji sjóðsfélagi ekki töku lífeyris í beinu framhaldi af því að hann lætur af starfi, sem veitti honum aðild að sjóðnum skal upphæð ellilífeyris ákveðin þannig að miða skal við þau laun sem iðgjöld voru síðast greidd af til sjóðsins með breytingum í samræmi við meðalbreytingar, sem urðu á föstum launum opinberra starfsmanna fyrir dagvinnu frá því og þar til taka lífeyris hefst, sbr. ákvæði 3.8. Hafi hann látið af störfum fyrir 1. júlí 2006 skal þó miða við þau laun, sem því fylgdu 31. desember 2006, en eftir það samkvæmt framangreindri reglu.

3.12

Sjóðfélagi getur ákveðið að skipta lífeyrisréttindum á milli sín og maka síns í samræmi við 14. grein laga nr. 129/1997 um skyldutryggingu lífeyrisréttinda og starfsemi lífeyrissjóða með eftirfarandi hætti:

a. Að ellilífeyrisgreiðslur sem renna eiga til hans skuli allt að hálfu renna til maka hans eða fyrrverandi maka. Lífeyrissjóðurinn skal þá skipta greiðslum í samræmi við ákvörðun sjóðfélagans, en þær falla niður við andlát hans. Deyi makinn eða fyrrverandi maki sem nýtur slíkra greiðslna hins vegar á undan sjóðfélaganum skulu greiðslurnar allar renna til sjóðfélagans.

b. Áður en taka ellilífeyris hefst en þó eigi síðar en fyrir 65 ára aldur sjóðfélaga og ef sjúkdómar eða heilsufar draga ekki úr lífslíkum, að verðmæti uppsafnaðra ellilífeyrisréttinda hans skuli allt að hálfu renna til að mynda sjálfstæð ellilífeyrisréttindi fyrir maka hans eða fyrrverandi maka og skerðast þá réttindi sjóðfélagans sem því nemur. Heildarskuldbinding lífeyrissjóðsins skal ekki aukast við þessa ákvörðun sjóðfélagans.

 

4.gr. Örorkulífeyrir.

4.1

Hver sjóðfélagi, sem ófær verður til að gegna því starfi, sem hann hefur gegnt þangað til og eigi á kost á öðru jafngóðu starfi við hans hæfi hjá stofnun þeirri, er hann hefur unnið hjá, eða annarri stofnun, sem tryggir starfsfólk sitt í sjóðnum,eða missir einhvern hluta af launum sínum sökum slíkrar örorku, á rétt á örorkulífeyri, ef trúnaðarlæknir sjóðsins metur örorkuna meiri en 10%, enda hafi sjóðfélaginn greitt iðgjöld til sjóðsins undanfarin 3 almanaksár og a.m.k. í 6 mánuði á undanfarandi 12 mánuðum. Þó skulu þeir sjóðfélagar, sem eru í launalausu leyfi með samþykki bæjarráðs, halda áunnum réttindum sínum að þessu leyti. Örorkumat skal aðallega miðað við vanhæfi sjóðfélaga til að gegna starfi því, er hann hefur gegnt að undanförnu.

4.2

Hámark örorkulífeyris miðast við áunninn lífeyrisrétt samkvæmt 2. málsgr. 3. gr., að viðbættum einstaklingslífeyri almannatrygginga. Ef rekja má aðalorsök örorkunnar til starfs í þágu stöðu þeirrar sem öryrkinn gegndi, skal þó reikna áunninn lífeyrisrétt eins og sjóðfélaginn hefði gegnt stöðu sinni til 65 ára aldurs. Áunnin lífeyrisréttindi skulu reiknast af launum í því starfi sem sjóðfélaginn gegndi síðast, eins og þau eru á hverjum tíma.

4.3

Sé örorka sjóðfélagans á milli 10% og 50% er örorkulífeyrir hans sami hundraðshluti af hámarksörorkulífeyri og örorkan er metin. Sé örorkan metin 50% til 75% er örorkulífeyririnn 50% af hámarkinu að viðbættum 2% af því fyrir hvert 1% sem örorkan er umfram 50%. Sé örorka metin 75% eða meira greiðist hámarksörorkulífeyrir að frádregnum örorkulífeyri almannatrygginga. Þegar öryrki, sem metinn er undir 75%, nær 65 ára aldri, fær hann greiddan ellilífeyri samkvæmt ákvæðum 3. gr. Frá sama tíma fellur niður örorkulífeyrir hans. Þó skal hann halda til 67 ára aldurs þeim hluta hans, sem miðaður er við lífeyri almannatrygginga.

4.4

Skylt er öryrkja, sem sækir um örorkulífeyri úr sjóðnum eða nýtur hans, að láta sjóðnum í té allar þær upplýsingar um heilsufar sitt, sem nauðsynlegar eru til að dæma um rétt hans til örorkulífeyris.;

4.5

Stjórn sjóðsins er heimilt að lækka eða fella niður örorkulífeyri þeirra öryrkja, sem fá starfsorku sína aftur að nokkru eða öllu leyti. Sömuleiðis ber henni að hækka örorkulífeyrinn, ef örorkan vex til muna og án sjálfskaparvíta frá því, sem hún var metin við fyrri ákvarðanir, enda hafi öryrkinn á þeim tíma, er örorkan óx, ekki verið í þjónustu annarra en þeirra aðila, sem tryggja starfsfólk sitt í sjóðnum.

5.gr. Makalífeyrir.

5.1

Nú andast sjóðfélagi og lætur eftir sig maka, og á þá hinn eftirlifandi maki rétt til lífeyris úr sjóðnum, enda hafi hjónabandinu eigi verið slitið að lögum áður en sjóðfélagi lést.

5.2

Upphæð makalífeyris er hundraðshluti af þeim launum, er á hverjum tíma fylgja starfi því, er hinn látni gegndi síðast. Hundraðshluti þessi fer eftir iðgjaldagreiðslutíma og er 20% að viðbættu 1% fyrir hvert iðgjaldagreiðsluár, allt að 32 árum. Fyrir hvert starfsár, eftir að iðgjaldagreiðslu lauk, en áður en sjóðfélaginn öðlast rétt til ellilífeyris, bætist við 0,5% af launum, en 1% fyrir hvert starfsár eftir að iðgjaldagreiðslu er lokið og hann öðlaðist rétt til að taka ellilífeyri. Hafi sjóðfélagi ekki verið í fullu starfi allan starfstíma sinn, skal miða lífeyri við meðalhundraðshluta af starfi með sama hætti og í gr. 3.6.

5.3

Nú hefur sjóðfélagi gengið í hjónaband eftir að hann var orðinn 60 ára eða á þeim tíma, er hann naut lífeyris úr sjóðnum eða hann var lagstur banaleguna, og úrskurðar þá stjórn sjóðsins, hvort eftirlifandi maki hans skuli njóta lífeyris úr sjóðnum eða eigi.

5.4

Réttur til lífeyris skv. þessari grein fellur niður, ef hinn eftirlifandi maki gengur í hjónaband að nýju, en kemur aftur í gildi, sé hinu síðara hjónabandi slitið, enda veiti hið síðara hjónaband eigi rétt til lífeyris úr sjóðnum, eða öðrum lífeyrissjóði. Sama regla gildir, ef hinn eftirlifandi maki býr samvistum með manni eða konu, meðan samvistum er eigi slitið.

5.5

Nú lætur sjóðfélagi ekki eftir sig maka, en einstæð móðir hans, ógift systir hans eða annar ógiftur aðili hefur sannanlega annast heimili hans um árabil fyrir andlát hans, þó eigi skemur en 5 ár, og er þá stjórn sjóðsins heimilt að greiða hlutaðeigandi makalífeyri, svo sem um ekkju eða ekkil væri að ræða. Á sama hátt er sjóðstjórn heimilt að greiða sambýliskonu eða sambýlismanni lífeyri í 24 mánuði, þótt ekki sé fullnægt skilyrðum 1. málsliðar um sambúðartíma ef sambúðaraðili er 50% öryrki eða meira.

6.gr. Frestun á töku lífeyris.

6.1

Nú frestar sjóðfélagi að taka lífeyri og tekur jafnframt við öðru starfi hjá bænum eða stofnun hans, er veitir aðgang að sjóðnum, lægra launuðu en því , er hann gegndi áður, og skal þá reikna ellilífeyri eftir því starfinu sem hærra var launað.

6.2

Sama regla gildir, þegar sjóðfélagi verður af heilsufarsástæðum að láta af stöðu sinni, en tekur við öðru, léttara og lægra launuðu starfi, er veitir aðgang að sjóðnum. Þegar svo stendur á, sem í þessari málsgrein ræðir um, er sjóðfélaga heimilt að kaupa sér réttindi í sjóðnum fyrir þann tíma, sem úr hefur fallið. Stjórn sjóðsins getur krafist vottorðs trúnaðarlæknis sjóðsins til sönnunar því, að sjóðfélaginn verði að láta af stöðu sinni vegna heilsubrests.

7.gr. Barnalífeyrir.

7.1

Börn eða kjörbörn, sem sjóðfélagi lætur eftir sig, er hann andast, og yngri eru en 18 ára, skulu fá lífeyri úr sjóðnum, þar til þau eru fullra 18 ára að aldri, enda hafi hinn látni séð um framfærslu þeirra að nokkru eða öllu leyti. Sama gildir um börn eða kjörbörn, er sá maður lætur eftir sig, er naut elli- eða örorkulífeyris úr sjóðnum, er hann andaðist.

7.2

Ef barnið á foreldri eða kjörforeldri á lífi, er sér um framfærslu þess, er samanlagður lífeyrir þess frá almannatryggingum og úr þessum sjóði 50% hærri en barnalífeyrir almannatrygginga. Að öðrum kosti er lífeyririnn tvöfaldur barnalífeyrir almannatrygginga.

7.3

Sama rétt öðlast börn og kjörbörn þeirra sjóðfélaga, er njóta elli- eða örorkulífeyris úr sjóðnum, þó svo, að barnalífeyrir úr þessum sjóði til barna eða kjörbarna örorkulífeyrisþega skal vera jafn margir hundraðshlutar af fullum barnalífeyri og örorkulífeyrir hans er margir hundraðshlutar af hámarksörorkulífeyri.

7.4

Fósturbörn, er sjóðfélagi hefur framfært að mestu eða öllu leyti, njóta sama réttar og börnum og kjörbörnum er veittur hér að framan.

8.gr. Greiðslu iðgjalda hætt. Niðurlagning stöðu.

8.1

Réttur til elli-, örorku- og makalífeyris fellur ekki niður, þótt sjóðfélagi hverfi úr sjóðnum, en miðast við áunninn lífeyrisrétt, þá með þeirri breytingu, að makalífeyrir skal þá aðeins nema 1% af launum fyrir hvert iðgjaldagreiðsluár að viðbættu 1/2% af launum fyrir hvert starfsár eftir að iðgjaldagreiðslu lauk, sbr. gr. 5.2.

8.2

Hafi staða eða starf sjóðfélaga verið lagt niður eftir 1. janúar 1995, á hann ekki rétt á áframhaldandi aðild að sjóðnum nema slíkt sé áskilið í lögum eða kjarasamningi. Öðlist sjóðfélagi rétt til áframhaldandi aðildar samkvæmt þessari grein skulu iðgjöld greidd af sömu launum og sjóðfélagi greiddi af við niðurlagningu stöðu. Viðmiðunin tekur síðan breytingum með vísitölu meðallauna opinberra starfsmanna sbr. grein 3.8.

9.gr. Flutningur réttinda og endurgreiðsla.

9.1

Stjórn sjóðsins er heimilt að semja um að taka við réttindum, sem sjóðfélagar í öðrum lífeyrissjóðum eiga, eða flytja réttindi sjóðfélaga þessa sjóðs til annars lífeyrissjóðs enda sé slíkt heimilt samkvæmt lögum. Við slíkan réttindaflutning skal þess gætt að sjóðurinn beri ekki skaða af honum. Stjórn sjóðsins skal semja við aðra lífeyrissjóði um hvernig skuli fara með réttindi þeirra sem flytjast á milli sjóða og setja nánari reglur þar um.

9.2

Heimilt er skv. umsókn að endurgreiða iðgjöld erlendra ríkisborgara sem hverfa úr sjóðnum vegna brottflutnings úr landi, enda sé slík endurgreiðsla ekki óheimil samkvæmt milliríkjasamningum, sem Ísland er aðili að. Heimilt er að draga frá endurgreiddu iðgjaldi að viðbættum vöxtum kostnað vegna tryggingaverndar, sem sjóðfélaginn hefur notið, og kostnað vegna umsýslu samkvæmt mati tryggingafræðings. Óheimilt er að endurgreiða iðgjöld ríkisborgara annarra ríkja Evrópska efnahagssvæðisins (EES) skv. gildandi milliríkjasamningum.

10.gr. Greiðsla lífeyris.

10.1

Lífeyrir greiðist mánaðarlega eftir á, í fyrsta sinn fyrir næsta mánuð eftir þann mánuð þegar lífeyrisréttur myndaðist og í síðasta sinn fyrir þann mánuð þegar að réttur til lífeyris fellur úr gildi. Sjóðsfélagi, sem hefur töku lífeyris í beinu framhaldi af starfslokum og hefur fengið fyrirfram greidd laun, hefur þó rétt á að fá lífeyri greiddan fyrirfram.

10.2

Nú nær lífeyrisgreiðsla ekki kr. 3.077 á mánuði og fyrirsjáanlegt er að um sameiningu við önnur réttindi verður ekki að ræða, þá er stjórn sjóðsins heimilt að inna greiðsluna af hendi í einu lagi, samkvæmt reglum í samræmi við tillögur tryggingarstærðfræðings. Fjárhæð þessi tekur breytingum til samræmis við breytingar sem verða á vísitölu neysluverðs miðað við 410,7 fyrir mars 2013.

11.gr. Betri réttur varðveitist.

11.1

Sjóðfélagar, sem njóta lífeyris við gildistöku reglugerðar þessarar, skulu frá þeim tíma taka lífeyri samkvæmt ákvæðum hennar, nema þeir eigi meiri rétt samkvæmt eldri reglugerðum.

12.gr. Starfstími stofnenda.

12.1

Til starfstíma sjóðfélaga, er var meðal stofnenda sjóðsins, telst starfstími hans hjá Vestmannaeyjabæ og stofnunum hans áður en sjóðurinn var stofnaður.

13.gr. Ábyrgð á skuldbindingum sjóðsins.

13.1

Vestmannaeyjabær ábyrgist skuldbindingar Lífeyrissjóðs starfsmanna Vestmannaeyjabæjar.